Niewidzialne wino, czyli Invisível 2015, 17/20.

Invisível Branco Aragonez 2015 17/20.

W sobotę "uciekałem" z przepełnionego Ponta Delgada, gdzie odbywają się uroczystości Santo Cristo dos Milagres.

(uroczystość zapalenia 150 000 światełek na kościele w Ponta Delgada, piątek wieczór, zdjęcie własne).

Oto białe wino robione z czerwonych winogron metodą kropelkową (lágrimas). Zbiera się wyłącznie sok z winogron, który wypłynął pod wpływem grawitacji przez mały otwór po oderwanym ogonku.

Kolor: prawie biały.

Nos: najpierw mineralne i ziołowe, w miarę ogrzewania się wina wydobywają się nuty tropikalne owocowe.

Usta: gęste, długie, ale jednocześnie odświeżające.

Bardzo, bardzo polecam.

Cena: 9 EUR.

Miejsce: Restauracja Cantinho do Cais (na szczęście pomimo wzrostu liczby turystów na Azorach są jeszcze miejsca prawdziwe). Do genialnej zupy z owoców morza i potem do ryby Garoupa. 

Pasmados 2014 (na równi pochyłej) 15/20 i Defesa (zawsze na dobrym poziomie) 16/20.

Pasmados 2014, 15/20.

Edycja poprzednia z rocznika 2007: link tutaj.

Miejsce: Restauracja&Bar Alianca (górne piętro), do steka.

Defesa 2015, 16/20

Zawsze na porządnym poziomie.

Edycje tego wina z poprzednich lat: tutaj.

Miejsce: restauracja AdegaRegional do ryby Boca Negra.

Czerwony Quadrus 2010 z Douro, 16/20

Czerwone Douro z Touriga i Tinta, pięknie przełamane Sousão (czyli Vinhão).

Kolor:  prawie czarny.

Nos: owoce, eleganckie z nutami ziół.

Usta: piękny balans między kwasowością, a taninami, owoce, mało beczki, mało słodkie. Bardzo bogaty smak, każdy znajdzie coś tutaj dla siebie.

Polecane, choć cena wygórowana 18 EUR.

Środa, kolacja w Saca Rolhas.

Abracadabra 2014 z Toro, 16/20.

Zakupione u producenta podczas naszego ostatniego przejazdu przez Toro w maju 2017 roku.

Producent: Divina Proporción Bodega, tuż na południe od miesteczka Toro i nad rzeką Douro.

Ich najlepsze, choć nie najdroższe wino opisywałem kilka dni temu (link tutaj).

Tym razem ich najlepsze wino, cena 9 EUR za butelkę.

14 miesięcy w beczce. Winogrona Tinta de Torro 100%,

Pijąc to wino zrozumieliśmy dlaczego wszyscy wolą Madremia.

Abracadabra była wspaniała, ale niestety za długo trzymana w beczce i ma nadmiar przypraw.

Poniżej winiarnia Divina Proporción.

Nasze wczorajsze "tapeo" czyli rajd po barach w Olmedo, Rueda, Hiszpania.

Olmedo to mała miejscowość położona w regionie Rueda, Kastylia i Leon. 3-4 placyki, kilkanaście uliczek zamkniętych w starych średniowiecznych murach.  Dwa placyki z barami: Plaza Maria i Plaza Major.
Mieszkaliśmy w Castilla Termal Balneario de Olmedo (fantastyczne spa). Olmedo to strasznie nie-turystyczne miejsce, z dala od jakichkolwiek szlaków turystycznych.

Postanowiliśmy więc zjeść trochę tapas, pogaworzyć z kelnerami, ale przede wszystkim spróbować lokalnych win (zawsze 1 kieliszek białego Verdejo z Rueda i 1 czerwone Ribera).

Pierwsze kroki skierowaliśmy do Restaurante Rincón Mudejar.

Lista win na kieliszki przyjemna, choć krótka. Ceny zachęcające: od 1,2 do 2 EUR za kieliszek.

Pierwsza runda i od razu świetne wrażenia.
VR Verdejo 2016 16/20 i Pinna Fidelis 2015, 16/20.
Boskie bocadillios z pastą z tuńczyka a potem z podgrzewaną ośmiornicą (pulpo a feira) i posypane pimenton.

 


Druga runda to:

Martivilli Verdejo 2016, 16/20 i Las Navias La Mejorada 2011, 17/20 (czerwone z Castilla e Leon, 12 miesięcy w beczkach, kieliszek za 2 EUR).

 

Potem utknęliśmy w Jimeno Factoría.

Jako że pora była już kolacyjna zamówiliśmy standard hiszpański patatas bravas z bekonem i serem cabrales i super smaczne szaszłyki wieprzowe w sosie teriyaki kiełbaskę

Do tego wypiliśmy:

Białe Verderrubi Verdejo 2016, 14/20 i młode, owocowe La Planta 15/20.

  

Potem przyszła pora na czerwone Carmelo Rodero 2015, 15/20, miękkie czerwone owocowe, 9 miesięcy w beczce.

Na koniec zasiedliśmy przy barze w Restaurante los Caballeros.

Lista win także bardzo krótka, ale OK na krótki postój, ceny podobne 1.2 do 1,6 EUR za kieliszek.
Do przystawki oliwki, chipsy i Tortilla española.


Czerwone i pieprzne Finca Resalso 2013, 16/20 i białe Verderrubi Verdejo 2016, 14/20.

Druga kolejka to :

Fajne Òliegos Verejo 2016, 16/20 i słabe czerwone Valdubón, 14/20.

    .

Quinta Das Cortiças 2015, 14/20.

Quinta Das Cortiças 2015, 14/20

Kolor: ładny fiolet.

Nos: owoce i troszeczkę przypraw.

Usta: dziwne, krótkie, uderzenie alkoholizowanych mocno owoców, a potem nic. Może być dobre do ciężkich mięsnych potraw.

Monocasta z winogron Tinta Amarela (to po prostu Trincadeira, tak znakomita i przez nas lubiana z Alentejo), tutaj po prostu słaba.

Cena 7,5 EUR, zakupione w Bragança.

Piątkowa kolacja z João. 1 Hiszpan i 2 Porugalczyki.

Dość niespodziewana kolacja z Łukaszem i jego kolegą ze szkoły João, który pracuje od kilku lat w Londynie.

Po przylocie do Porto João zwyczajowo pierwsze kroki kieruje do naszego domu i niejako wprasza się na kolację. Od dawna wie, że Aga niesamowicie gotuje (www.kuchnianadatlantykiem.com).

Zaczęliśmy od greckich gorących jeszcze chlebków pita z libańską przyprawą Zataar i do sałatki Melitzanosalata (sałatka z z podgrzewanym białym serem Feta Fornou z warzywami).

Do tego rewelacja roku na hiszpańskich rynku win białych:

Habla de Ti, Sauvignon Blanc 2016, 17/20

Niesamowite białe, w prześlicznej sexy butelce, z fantastycznie pomysłowym korkiem.

Jakże różne od innych Sauvignon Blanc! Wino lekkie, świetnie się pije. Idealna koncentracja zapachu i smaku, nie jak większość próbowanych przez nas w Nowej Zelandii win z tego winogrona, który były zbyt słodkie, zbyt natrętne w smaku. Tutaj jest mango, owoce cytrusowe, Habla de Ti jest długie ale lekkie, gęste ale bardzo gastronomiczne.

Potem  nastąpiło danie główne: Jemitsa (warzywa nadziewane mielonym mięsem) i tzatziki.

Pacheca Douro Reserva 2013 Vinhas Velhas, 17/20.

Kwintesencja Douro. Świetne wino.
Nos: ciemne owoce, deska.
Usta: fajna głębia, nieznane doznania (bo to właściwie nieznany kupaż), wino nadal młode i z potencjałem. Tosty, drzewo, trochę liści na koniec.
Winogrona: Touriga Franca, Tinta Roriz, Touriga Nacional, Tinto Cão, Sousão i Tinta Amarela.

Sobreiro de Pegões Premium 2015, 17/20.

Zdecydowanie niedoceniane na rynku wino, o wspaniałej cenie 4.5 EUR.

Poprzednie moje opisy Sobreiro znajdziecie tutaj.

Już dzisiaj ruszamy na kilka dni na objazd Bodeg w hiszpańskiej Rueda, a więc spodziewajcie się opisów wielu mam nadzieję fajnych vedejo z Hiszpanii!

Fantastyczne Toro, Madremía 2015, 17/20

Zakupione w Bodeboca. 10 EUR.

Czwartek wieczór u nas w domu.

100% Tempranillo.

Nos: elegancki, owocowy, stonowany.

Usta: miażdżąco wspaniała wanilia (nowe beczki, 9 miesięcy), przyprawy, elegancja. Krótkie, chce się od razu więcej.

Toro w swojej najlepszej odsłonie. Kocham to wino. Już na liście do następnego zamówienia w Bodeboca.

Kolacja - do sera włoskiego Robiola Nostrana.

Czwartkowy lunch w El Corte Ingles i dwa czerwone z Douro: Portugalczyk i Hiszpan.

Czwartkowy lunch z Agnieszką na szóstym piętrze domu towarowego El Corte Ingles, piękne widoki na Vila Nova de Gaia, przyzwoite ceny, nowoczesny wystrój, dużo światła. Na dworze kolejny gorący wiosenny dzień.

Do gorących pimentas de padron, wyśmienitych na tę porę dnia.

Mayor de Castilla 2016, 14/20

Owocowe i młode wino, kolor i smak poprawny, zapach słaby, dobrze suszyło usta. Po prostu hiszpańskie OK i do zapomnienia.

Tons de Duorum 2015, 15/20

Ładne portugalskie czerwone z Douro. Wino o kolorze ciemno-fioletowym. Młode, ale w zapachu i smaku bardzo już "dojrzale". W zapachu ( dość słabym ) tytoń i skóra. Słabe owoce. W ustach taniny, liczne przyprawy i skorka od śliwek węgierek. Dość krótkie.
Cena 4 euro.

Inne nasze próbowania Tons znajdziecie tutaj: link.

Pacheca Douro Superior 2014, 16/20

Kwintesencja Portugalii i Douro, najbardziej typowy i najczęstszy kupaż winogron: Touriga National, Touriga Franca, Tinta Roriz.

Piękne owoce dojrzałe, stonowane przyprawy, gęste i długie. Rocznik 2014 w swoim idealnym momencie do picia.

Wtorek do kolacji serowej. W RTP1 super mecz na Bernabeu Madryt-Atletico i hat-trick Ronaldo. Piękne wspomnienia także z samej Quinta Pacheca, gdzie z moją siostrą i szwagrem mieszkaliśmy kilka dni sącząc wina.

Cena 4.5 EUR, promocja Pingo Doce (Biedronka).

PS. Następna butelka w lodóweczce czeka Reserva.

Abadía de San Campio Albariño 2016, 15/20.

Białe produkowane przez winiarnię Terras Gauda, którą już wielokrotnie odwiedzaliśmy.

Winnice położone są w regionie Rosal, tuż przy granicy z Portugalią.

Śliczna etykieta.

Piękny zapach kwiatkowo-owocowy.
Cały czas zachowuje świetna kwaskowatość.
Nie za długie, nie za krótkie, w sam raz gastronomiczne.

Poniedziałek do lunchu u nas w domu, ryba Tamboril.

Trzy białe portugalczyki na rodzinny sobotni lunch

Miejsce: Churrasqueira Rotunda da Boavista, bardzo stara i znana wśród lokalnych restauracja/bar, jedno z najlepszych miejsc, gdzie można zjeść za niewielkie pieniądze Frango de Churrasco, jednej z najbardziej typowych dla Porto potraw. Mało turystów. Świetny lunch z odwiedzającymi nas z Polski kuzynami. Sobota, słońce, chociaż nie za ciepło (19ºC). Do papas de sarabulho, tripas, frango de churrasco.

Ponte do Arquinho, 12/20 

Z samej górzystej północnej granicy Portugalii. Dolina Valpaços to osobny region winny zaliczany do  Trás os Montes (czyli "Za górami") znana nam jest z bardzo dobrych win czerwonych, mało rozpropagowanych na rynku win, o niewielkiej produkcji. Tym razem białe, niestety bardzo słabe, wodniste, nieprzyjemny zapach. Cena restauracyjna: 5 EUR.

Kopke Douro 2015, 16/20

Następnie sięgnęliśmy po Kopke znad rzeki Douro. Świetne białe, gęste w ustach, lepkie, długie, nuty waniliowe.
Cena restauracyjna: 6 EUR.

Winogrona: Gouveio, Rabigato i Arinto.

Quinta de Pacheca Colheita 2015, 16/20

Pięknie kwatkowe, owocowe w nosie. Lżejsze i mniej skomplikowane od Kopke, ale bardziej intensywne w smaku i zapachu, młodsze, bardziej świeże i weselsze.
Usta: mineralne, cytrynowe.
Cena restauracyjna: 6 EUR.
Winogrona: Cerceal, Malvasia Fina, Moscatel Galego Branco i Viosinho.