Czerwone Piano przywraca wiarę w doskonałe portugalskie wina za 5 EUR. Piano Reserva 2015, 17/20.

Coraz trudniej jest spotkać wyśmienite wino portugalskie w cenie około 5 EUR. 

Na przestrzeni ostatnich kilku lat dobre wina portugalskie znacznie podrożały, te topowe podniosły ceny bardzo znacznie i są sprzedawane prawie wyłącznie na eksport.

Wina przeciętne i słabe tylko nieznacznie podniosły ceny w ciągu ostatnich lat.

Na szczęście czerwone i białe (moja recenzja białego Piano tutaj) Piano w cenie 5 EUR za butelkę to powrót do dawnych dobrych czasów.

Kupaż 3 najbardziej typowych winogron z Douro: Touriga Franca (10%), Touriga National, Tinta Roriz.

Gorąco polecam. 

Tapada de Colheiros Garrafeira 2003, 18/20.

Środa wieczorem. 16 letnie czerwone z Alentejo. 

Winogrona: Aragonês i Cabernet Sauvignon.

Kolor: po tylu latach nadal czerwony z odrobiną ceglastego muru.

Nos i usta: wino w szczycie swoich możliwości. Doskonałe, eleganckie, długie. Nic nie dominuje. Doskonałe do mięsnego posiłku.

Takich doskonałych win się nie analizuje. Cease the moment!

Kilka dni w Lizbonie. Co nowego piliśmy (część II).

Menu degustacyjne, bardzo znana lizbońska restauracja Cem Maneiras.

Powyżej, jedna z przystawek: False Tomato.

Casa do Capitão Mor Alvarinho Reserva 2o11, 14/20

Butelka magnum, pierwsze serwowane wino, przechowywane Alvarinho w beczkach przez 6 miesięcy.

Kolor: jajeczkowy.

Nos: tropikalne ale stłamszone owoce, nie ma minerałów

Usta: zbyt ciężkie, minerały prawie nie istniejące, cała świeżość Alvarinho wyparowała a na to miejsce nie pojawiało się nic dobrego. Średnio długie.

To przykład jak Portugalczycy nie umieją starzeć win z winogron Alvarinho. Hiszpańska Galiza coraz bardziej wyprzedza portugalskie Minho.

Esporão Reserva 2016, 15/20

Nowa etykieta.

Niestety coraz ciężej jest trafić na białe Alentejo, które jest przyjemnie pić do białej grillowanej ryby. Na pewno Esporão Reserva 2016 do takich nie należy. W nosie i ustach 100% białe z Alentejo.

Winogrona: Arinto,  Antão Vaz i Roupeiro.

Kolor: bardzo ładny słomkowy.

Nos: piękny, owocowy, 

Usta: byłoby świetne, gdyby spożywać je do ciężkich serów czy orzechów. Niestety jest za ciężkie na delikatne mięso białej ryby.

Luis Pato Vinhas 2016, 15/20.

winogrona: Bical, Cercial i Sercialinho.

Wino nijakie, ani dobre, ani złe. Bez emocji. Dobry "przerywacz" do smacznego posiłku, ani nic poza tym.

Quinta Poço do Lobo 1991, 14/20.

Kolor: piękny wiśniowy, bez nut miedzianych ani kasztanowych.

Usta: praktycznie malo smaczne Pinot z domieszką Merlot. Nie smakowało.

Region: Bairrada.

Winogrona: Cabernet.

Wino zestarzało się godnie, z ładnym kolorem, ale niestety płasko, nie namiętnie i na pewno nie sexy. Nie polecam.

Kilka dni w Lizbonie. Co nowego piliśmy (część I).

Niedzielny lunch w Mercado Campo de Ourique, Lizbona.

Dwa wina do petiscos i wyśmienitej kanapki z leitão na chlebie bolo de caco z Madery.

Campo de Ourique tinto 2016, 16/20.

Bardzo dobre czerwone, starzone w beczkach przez 6 miesięcy. Piękne owoce plus świetna struktura. Mocno polecam spróbować, gdy ktoś trafi na ten rynek. Kieliszek 3 EUR.

Rés-Vés Campo de Ourique branco 2017, 14/20

Wino poprawne, owocowe, białe, dobre do serów, ładnie pachniało ale usta trochę nieprzyjemne. Kieliszek 2,5 EUR.

Oba wina produkowane specjalnie dla tego rynku przez firmę Casa Santos Lima. 

Lunch 

Oj Rosal, Rosal....pięknie jest. Quinta de Couselo 2016, 17/20.

Rosal leży 80 kilometrów od naszego domu. To region hiszpańskiej Galicji położony tuż nad graniczną rzeką Minho. Bywamy tam wielokrotnie. Jeżeli tylko pojawią się znajomi kochający białe wina, natychmiast wsiadamy w samochód i po niecałej godzinie przekraczamy graniczną rzekę i rozkoszujemy się lokalnymi winami próbowanymi prosto u producentów.
Najlepiej to wino pić tak jak my....patrząc na dziwnie spokojny o tej porze roku Atlantyk.

Quinta de Couselo 2016.

6 miesięcy w  kontakcie z osadem drożdżowym (technika często stosowana w Galicji), w zbiornikach inoxowych aby wzbogacić wino w zapachy i poprawić gęstość. Wino genialne!

Wszystko na miejscu: i minerały, i kwiaty i owoce. 

Polecam gorąco.

Cena 11 EUR.

Pite w bardzo ciepłą listopadową sobotę do łososia.

Kolejne fantastyczne wino portuglaskie: Bridão 2013, 18/20.

Bridão Private Collection 

Kupaż: Touriga National i Alicante Bouschet.

Cena 10 EUR.

Region: Tejo.

Kolor: piękna purpurowa czerwień

Nos: mahoniowy, deskowy, stary kościół, słodkości, box of cigars, tytoń

Usta: bardzo długie, kompot, leciutko przyprawy.

15%.

I do tego ta superowa etykietka zniekształcająca słynny obraz  Diega Velazquez. 

Francuski SM Xavier Vignon (bez rocznika), 15/20. Wino mdłe i gejowskie..

Kupaż Granacha i Syrah.

Dolina Rodanu, Francja.

Kolor: blady czerwony, wiśniowy.

Nos: owocowy, czereśniowy, mało wyrazisty, gejowski, mdły.

Usta: płaskie, krótkie, owocowe / śliwka. Porażka. Do posiłku jednak wyśmienite, gdyż po prostu obojętne. W Portugalii tego typu wina (obojętne, przerywacze posiłku są za 3 EUR). Jak o takim winie krytyk z Wine Advocate pisze, że jest "full bodied"? Parker 94? LOL.

Boski Nivarius 2014, 18/20.

Białe wino z regionu Rioja. Jedno z najlepszych białych w tak dobrej cenie.

Kupaż winogron 65% Viura, 30% Maturana blanca, 5% Tempranillo blanco.

Krzaki 80-letnie.

Cena 10 EUR.

Kolor: bursztynowy.
Nos: słodkości, dżem, kwiaty, miód, silny zapach balsamiczny. Bardzo skomplikowane.
Usta: wytrawne, wysuszające, masełkowate (wyraźnie czuć fermentację w beczce), długie, lepkie, bardzo wyraziste.  W gardle kwaskowate, miłe.
Świetne z serami, ale także z kabanosami.

Środa kolacja, do zapiekanego w chlebie sera camembert.

Francuskie Bastide Miraflors 2015, 15/20

Kupaż Grenache (30%) i Syrah (70%). 

Wielu w Internecie nad tym winem się zachwyca, krytyk czasopisma The Wine Advocate pisze, że to top czerwonych z Langwedocji.

Nos: ładnie, stonowanie owocowo, delikatnie

Usta: elegancko, delikatnie, trochę bez wyrazu.

Średnio długie.  

Cena 15 EUR.